Szkolenie ogólnowojskowe
Sztuka przetrwania – budowa obozowiska i schronienia, pozyskiwanie jedzenia, filtracja wody, rozpalanie ogniska oraz nietypowe wykorzystanie posiadanego ekwipunku i umiejętności, mające zapewnić przetrwanie podczas działań w trudnych warunkach terenowych.
Ratownictwo – wraz z rozwojem umiejętności taktycznych i strzeleckich wymagane jest, aby strzelec wiedział, jak móc udzielić pomocy zarówno sobie, jak i osobie trzeciej. Pierwszy etap to poziom ratownictwa cywilnego, obejmujący podstawowe działania mające na celu zapewnienie pierwszej pomocy. Drugi etap to TCCC (z ang. Tactical Combat Casualty Care), czyli medycyna pola walki, która opisuje procedury postępowania z rannymi podczas działań wojskowych, udzielenie im pomocy w celu jak najszybszej możliwości powrotu do realizacji powierzonych zadań bądź zapewnienia transportu medycznego.
Musztra – trening dyscypliny oraz szybkiego i sprawnego wykonywania rozkazów. Musztra dzieli się na indywidualną i zespołową, obejmuje przyjmowanie postawy zasadniczej i swobodnej, zasady żołnierskiego zachowania, oddawanie honorów i formowanie szyków.
Łączność – czyli zespół przedsięwzięć, mających na celu zapewnić wymianę informacji między pododdziałami, z wykorzystaniem radiostacji plecakowych, ręcznych oraz innych urządzeń.
Nawigacja – podstawa taktyki zielonej; orientacja w terenie, wyznaczanie północy, azymutu, przygotowanie trasy przemarszu, praca przy użyciu map wojskowych oraz ogół działań, mających zapewnić sprawne i bezpieczne przemieszczenie się w rejon działań przy jak najmniejszym wysiłku.
OPBMAR – obrona przed bronią masowego rażenia, czyli warunki bezpieczeństwa i procedury działania wskutek użycia broni jądrowej, biologicznej, chemicznej lub radioaktywnej.
Wiedza ogólnowojskowa – teoria wojskowości, w której skład wchodzą między innymi: stopnie i regulaminy wojskowe, kształcenie obywatelskie, wyposażenie wojskowe.
